უშენობა მაწვიმს და გულში მაინც დარია,
მზეო გამოანათე, წვიმას გადუდარია,
შეგთხოვ არ გამიცივდეს, თვით ყვავილთ სადარია,
სიყვარული აწვიმდეს, ღვთისშობელო მარიამ.
თუკი მთვარემ გამწირა, ღამის პატარძალია,
შენ ხომ მყავხარ ამ ქვეყნად მენატრები ძალიან.
ლამაზ ფიქრად ნაღვენთი, გრძნობა გულმა დალია,
ალიონზე მზის სხივი, შენი ნასიზმრალია,
თვალს ცდუნებად ადნები, ცისარტყელის დარია,
გამიღიმებ და ვხვდები, წვიმას გადუდარია.
თუკი მთვარემ გამწირა, ღამის პატარძალია,
შენ ხომ მყავხარ ამ ქვეყნად მენატრები ძალიან...
|